Gedwongen reis, Over grenzen.
In de week van de vrede stonden wij stil bij de vele plekken in de wereld waar op dit moment geen vrede of veiligheid is. Een thema dat veel takenvlakken heeft met de voorstelling ‘Over Grenzen’. Op zaterdag 23 september was in de Synagoge een bijzondere samenwerking te zien. ‘Over grenzen’ van Marion kwam samen met de theatervoorstelling ‘Gedwongen Reis’ van Nachwan. Wat uit monde in een voorstelling die een diepe indruk achterliet en waarbij het publiek diep werd geraakt.
Beiden voorstellingen gaan over het moeten vluchten omdat je op de plek waar je woont niet langer veilig bent. Nachwan is theatermaker en zelf gevlucht. Vanuit zijn eigen ervaring heeft hij een een theater voorstelling gemaakt. De spelers zijn allemaal mensen die ook zijn gevlucht en nu op de boot die in de IJssel ligt wonen. Het idee om deze voorstelling samen te brengen met de voorstelling ‘Over Grenzen’ was er al langer. Hoe dans het theater spel kan versterken en andersom. In een relatief korte tijd is deze gemixte voorstelling tot stand gekomen.
Een enigszins chaotische generale in de Synagoge hoort erbij wanneer iedereen in een andere taal tegen elkaar spreekt. Om 13.30 gaat de eerste voorstelling toch soepel van start. Het is zichtbaar dat het publiek wordt geraakt. Als er aan het einde van de voorstelling nog live Azerbeidzjaanse muziek wordt gespeeld houdt niet iedereen het droog. In een kort nagesprek zijn er bijzondere en begripvolle reacties.
“Ik zag geen dansers en spelers en ik zag geen vluchtelingen, ik zag enkel mensen. Ik zou willen dat politici dit konden zien!”
In de pauze tussen de twee voorstellingen wordt er traditioneel gedanst op allerlei manieren. Er wordt gezongen en gelachen om samen te ontladen. Want net als bij de eerste voorstelling is het goed te zien dat het ook de dansers en spelers raakt wanneer ze de voorstelling om 15.00 uur voor de tweede keer spelen. Als er achteraf wordt nagepraat hebben veel het over hoe echt het voelt en dat deze samenwerking het thema nog meer lagen en verdieping geeft. Hoe confronterend of heftig de verhalen ook zijn we willen en blijven er ruimte voor maken en het een podium geven!